In de gezondheidszorg wordt men regelmatig geconfronteerd met sterven, afscheid nemen, rouwen en loslaten. Hoe ga je om met emoties van anderen en hoe ga je om met je eigen emoties. Hoe kun je mensen steunen in het proces dat ze doormaken.
Doel:
– Inzicht verwerven in de processen van sterven en rouwen.
– Inzicht krijgen in je eigen “pijn”.
– Een luisterende empathische houding ontwikkelen.
– Het ontwikkelen van passende vaardigheden ter ondersteuning.
Inhoud:
– Crisissituaties en verwerkingsprocessen.
– Stervensbegeleiding volgens Elisabeth Kübler Ross en Carl O. Simonton.
– Voorbij het sterven (…).
– De noodzaak van rouw.
– Rituelen.
– Onderdeel van de cursus is het lezen van een literatuurlijst.
Informatie:
Cursusduur: 2-3 dagen
Aantal deelnemers: 10-16
Prijs op aanvraag
Dantzig: “ Rouw is de prijs die we betalen voor hechting” Leven en dood zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Vroeg of laat komen we er mee in aanraking en moeten we het proces van loslaten, verlies en rouw doorlopen. Een ingrijpende periode met intense gevoelens. Bij de dood van een dierbare verandert het leven voor altijd. Er kunnen verschillende reacties ontstaan en verwarrende gevoelens, die soms met elkaar in strijd lijken te zijn, zoals verdriet en woede tegelijk.
In het rouwproces verwerkt de nabestaande geleidelijk de pijn van het verlies, en dat doet ieder op zijn eigen manier in zijn eigen tijd. Emoties die niet worden geuit kunnen zich vervormen en vinden allerlei omwegen. Er kunnen lichamelijke klachten ontstaan en gevoelens van bitterheid, wanhoop, of je niet kunnen concentreren. Totale leegte en gevoelloosheid. Ook kan het zijn dat de sociale relaties veranderen, vanuit de neiging om je terug te trekken. Mensen kunnen zich afvragen: “Waarom doet het nog zo’n pijn na al die jaren?”. Maar met de dood eindigt de relatie niet. Rouw is de achterkant van liefde. Met aandacht voor de pijn kan bij verliesverwerking het gemis de ruimte krijgen die het nodig heeft.